LA TORTUGA Y L'AIGLA


 

Una tortuga baldada de dir a rastras pol suelu cola sua concha, apregonóu al aigla que la llevantara al aire, lo más altu que pudiera.

Asina, fízoulu la reina de las aves, entrempasando a la tortuga porcima de las nubes. Al sintise, a tanta altura, la tortuga exclamóu:

-¡Qué gurrumela me tendrán agora los animales, que pol suelu están, al veme empericotada entre las nubes!

Al ouyir esto, l’aigla fúi incapá d’aguantar tanta vanidá, que soltóu a la fata, con tan mala suerte, que cayóu sobre unas peiñas, y escachóuse en mil cachos.

Amiguicu: Nunca mires por demás d’altu,

que nun hai brillantes nel cielu.

Comentários

Mensagens populares