DIÓXENES DE VIAXE




Yendo de caminada, Dióxenes “El Cínicu” llegóu a la oriella d’un cabuernu y aquedóse refusu.

Un home enseñau a pasar xente pol ríu, viéndole indicisu, allegóse a Dióxenes, chuviéndole a costiñas y pasólu voluntariosu a la outra oriella.



Quedó ellí Dióxenes, amurniáu de nun poder gratificar al sou benefactor. Nesos momentos, mientras, guilóu qu’l pasador llevaba a outro viaxero a travíes del ríu.

Daquella, Dióxenes allegóse al home y retolicóu:

-Nun tengo nada qu’agradecer, pos veyu que nun lu faces por consideración, sinon por tontuna.



“Cuando espachar por igual a personas de buen agradecer, cumo a las estragadas, ensin duda que te calificarán, non cumo buena persona, sinon cumo chocholu ou fatu. Mas nun debemos descaer, tarde ou tempranu, el bien escota siempre asgaya"

Comentários

Mensagens populares